ŞİNTO DİNİ

Japonların ulusal dini.
Japonca''tanrıların yolu'' anlamına gelen Şintonun kökenleri Japon ulusunun kökenleriyle karışmıştır.
Efsaneye göre bir kabile iç denizden Yamato'ya  kadar ülkeyi ele geçirdi.Yamato ovasının dinsel başkanları, soyundan türediklerini ileri sürerek Güneş tanrıçası kültürünü yaydılar.Kabileler üstüne kurulmuş olan bu toplumsal örgütlenme dönemi, imparator sülalesi ve Şinto (sonradan inanışları ve ilk ayinleri belirtecek olan terim)arasında uzun süre varlığını sürdürdü.

Güneş tanrıçasına ve kabilelerin atalarına tapma hızla doğal güçlere tapmaya dönüştü.Kamis olarak adlandırılan ve rüzgar ,ateş,kaya,doğaüstü varlıklar olan bu doğal güçler dinsel saygı gösterilen neseneler halinde geldi.Şinto temiz ve arı olanla temiz ve arı olmayan arasındaki ayrım üstüne kurulmuş Cancı (Animist) bir dindir.
552' de Buddhacılığın resmen kabul edilmesi ve 1882'de Batı etkisinin başlaması, eski gelenekleri yıkmadı.Kuşkusuz Şinto kültür ve bayramları estetik özellik yararına yavaş yavaş anlamlarını yitirdi.Ayrıca bu estetik özellik günümüzde söz konusu geleneğin sürdürdüğünü gösterir.Estetik gelenek haline gelmiş Şinto'dan yaşam eylemlerinin yüceltilmesi olan bir sanat ortaya çıktı.Bu geniş sanat yapıtı kavramı, çiçekleri düzenleme (ikebana) ve çay törenini bir sanat olarak incelemeyi sağlar,din ve sanat belli bir yaşama sanatı üstüne kurulmuştur.Doğa,Şinto'dan doğmuş olan sanatın temel ögesini oluşturur.